In ver vervlogen tijden dachten mensen daar anders over.

De Grieken dachten bij walnoten aan vruchtbaarheid. De Grieken noemden walnoten "De eikel van Zeus".

Bij huwelijken strooiden de oude Grieken walnoten in de slaapkamer van het bruidspaar. Dit met de bedoeling dat Zeus het huwelijk vruchtbaar zou maken.

De walnoot werd bij de oude Grieken dus als symbool voor de testikel gebruikt.

Tja denk je dan. Walnoten en hersens, walnoten en testikels. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen: bij de maag. Liefde gaat door de maag, en walnoten als voer voor het brein gaat ook door de maag. Dąt hadden de oude Grieken vast nog niet bedacht.....

Verder lezen: Ray Simoen in "Walnoten voor een vruchtbaar huwelijk" in GPD-bladeren