Helaas,
de vruchten zijn nét de Peterselieappel niet!
 


De eerder afgebeelde vruchten zijn getoond aan een 92-jarige oud-fruitteler uit Kapelle in Zeeland . Het is volgens hem niet de Peterselieappel, die hij kent van het bedrijf van zijn vader en van hemzelf. De appel is daar in Kapelle tot ca. 1950 geteeld.

Die Zeeuwse Peterselieappel was omstreeks 1900 in het Kapelse bedrijf geplant, nadat zijn vader daar goede voorbeelden van had gezien in de Betuwe. Het was een grove, rijkdragende tot in november houdbare moesappel, die gelijkwaardig werd geacht aan de Jacques Lebel. Hij kon tegen een stootje. De groeikracht van de boom was groot. De kleur omschrijft de Zeeuwse senior als "blauwachtig".

Minder tere vruchten, die ook later afrijpen dan de eerder hier afgebeelde appels en die minder geel waren en ook geen rode streepjes hadden. Die moeten we volgens de Zeeuwse senior hebben!

Dat betekent dat één raadsel blijft voortbestaan: waar is de echte Peterselieappel. En dat er een nieuw raadsel bij is: welk is dan de naam van het hier afgebeelde ras?

Iemand dacht aan het ras Royal Jubilee. Ik kwam recent dit ras tegen op een fruitrassententoonstelling.

Uiteraard gingen deze Royal Jubilees acuut op de foto. De aanblik van de (schil van de) Royal Jubilee verschilt echter van de aanblik van de vermeende Peterselie. Ook al geeft het Heidemij-boek uit 1942 aan dat de Royal Jubilee soms een blosje aan de zonzijde heeft. Maar ook een blosje op de hier weergegeven Royal Jubilees zou hen niet gelijk doen zijn aan "mijn" appel. Tenzij ik mij - ik ben ook maar een mens- vergis en bewaar- of groeiomstandigheden het verschil zouden verklaren. Ik heb op dit moment geen mogelijkheden definitief uit te sluiten dat "mijn "appel een Royal Jubilee is. Alleen nog dit: de Royal Jubilee heeft oktober/november als gebruikstijd. Nu moge het klimaat veranderd zijn, maar als vóór 10 oktober de laatste appels op zijn, is dat een extra aanwijzing dat we hier niet met de Royal Jubilee van doen hebben. Bovendien omschrijven mensen die "mijn" appel gegeten hebben zijn smaak als gelijkend op de Lombards Calville. De Royal Jubilee is volgens het boek van Lijsten uit 1942 geelachtig, grof, matig zuur, met weinig of geen aroma. Ook dit sterkt de stelling dat van een Royal Jubilee geen sprake is.

Wordt ongetwijfeld vervolgd in 2009, met fris determinermateriaal!

Royal Jubilees



Aan de inhoud van deze pagina kunnen geen rechten worden ontleend
©2001- POMologische Vereniging Noord-Holland