Mierlose Zwarte; een kersenras apart  


Mierlo is een dorp bij Helmond en Eindhoven in de buurt. Niets opvallends aan. Behalve dat er een kersenras naar het dorp vernoemd is. Mierlose Zwarte, dus.

De Mierlose Zwarte is een matig grote, hartvormige kers met een korte steel. Hij heeft een vrij sterk, volgens sommigen zelfs een ietwat zuur aroma en is niet zelfbestuivend. Early Rivers, Udense Spaanse of Varikse Zwarte zijn goede bestuivers.

De Mierlose Zwarte is beroemd vanwege de bijzondere smaak. Hoe het ras is ontstaan is niet bekend. De smaak wordt bepaald door de bodemsamenstelling in Mierlo. Dat heeft een bijzonder kalkgehalte. De Mierlose Zwarte houdt van een bodem een meter zwarte aarde en daaronder het gele zand. De wortels kunnen dan goed uitgroeien.

In Mierlo is nog één boomgaard van dit kersenras. Wel staan her en der in Mierlo en omgeving losse exemplaren. Jonge boompjes zijn in de beter gesorteerde vruchtboomkwekerijspeciaalzaak nog wel te koop.

Ooit, ruim een eeuw geleden, was er in Mierlo zelfs zoveel teelt van Mierlose Zwarte dat er een veiling voor werd gebouwd.

Mierlo was indertijd landelijk bekend was om zijn boomgaarden met het bijzondere kersenras. Ook waren er allerlei evenementen rond de oogst. Zo was er een Kersenoogstfeest en een belangrijke wielerklassieker, de Kersenronde. Andere herinneringen aan de rijke kersenhistorie zitten in de namen van de plaatselijke carnavalsverenigingen. Die heten De Spruwwejagers, De Kersepit en De Stillekes. Blaaskapel De Kersenlanders is een van de oudste, nog bestaande, blaaskapellen uit de buurt van Mierlo. De blaaskapel werd opgericht als boerenkapel of hofkapel van de kersenkoningin tijdens de jaarlijkse kersen-oogstfeesten.

Door de klimaatverandering is oogsttijd al een maand naar voren geschoven. Half juni is de Mierlose Zwarte vaak al rijp.

Bronnen


Aan de inhoud van deze pagina kunnen geen rechten worden ontleend
©2001- POMologische Vereniging Noord-Holland